فَإِنْ تابُوا وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ فَإِخْوانُكُمْ فِي الدِّينِ وَ نُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ

پس اگر توبه كرده و نماز به پا داشتند و زكات مال دادند در اين صورت برادر ديني شمايند. و ما آيات خود را براي اهل دانش و معرفت مفصّلا بيان مي كنيم.

يكى از فنون فصاحت و بلاغت آن است كه مطالب پر اهميت را با تعبيرات گوناگون براى تاكيد و جا افتادن مطلب تكرار كنند، و از آنجا كه مساله ضربه نهايى بر پيكر بت پرستى در محيط اسلام و برچيدن آخرين آثار آن از مسائل بسيار مهم بوده است،بار ديگر قرآن مجيد مطالب گذشته را با عبارات تازه اى در آيات فوق بيان مى كند،نكات جديدى نيز در آن وجود دارد كه مطلب را از صورت تكرار و لو تكرار مجاز خارج مى سازد نخست مى گويد اگر مشركان توبه كنند و نماز را بر پا دارند و زكات را بپردازند برادر دينى شما هستند. و در پايان آيه اضافه مى كند، ما آيات خود را براى آنها كه آگاهند شرح مى دهيم. در آيات گذشته سخن از اين بود كه اگر توبه كنند وظيفه اسلامى نماز و زكاة را انجام دهند مزاحمشان نشويد. اما در اينجا ميفرمايد برادر دينى شما هستند ،يعنى هيچگونه تفاوتى با ساير مسلمانان از نظر احترام و محبت نخواهند داشت،همانگونه كه ميان برادران تفاوتى نيست و اين براى آماده ساختن روح و فكر و عواطف مشركان براى پذيرش اسلام مؤثرتر است،كه در يك مرحله توصيه به عدم مزاحمت مى كند و در مرحله بعد سفارش حقوق يك برادر را در مورد آنها مى نمايد.​​​​​​​